Labda Kesho!

Dat was wat ik dacht elke keer dat ik van mezelf een blog moest schrijven. Het betekent ‘morgen misschien’ in het Swahili.

Zaterdag zijn we na een lange reis aangekomen in Mwanza. Gelukkig stond Simone (een van de co assistenten) ons op te wachten bij het hotel. Het was fijn dat er iemand was die wist hoe het allemaal werkt hier. Want Afrika is anders! ’s Avonds zijn we met een grote groep uit eten geweest om verjaardagen te vieren, dat was heel gezellig!

Zondag zijn we doorgereisd naar Sengerema. We moesten een stukje met de ferry, maar omdat de co’s vrienden waren met de eigenaar, mochten we in de stuurhut zitten! Dat was leuk, mooi uitzicht! Na een wilde taxirit zijn we eindelijk aangekomen op de plaats van bestemming, Sengerema Hospital! We hebben hier een leuk huisje, we lunchen en eten avond met de co’s. Tussen de middag kookt mama Elizabeth voor ons, ze kookt echt heerlijk en elke dag krijgen we fruitsalade toe!

Maandag hebben we een rondleiding gehad in het ziekenhuis, ik kreeg last van een kleine cultuur shock toen ik zag dat er een kip op de kinderIC rondliep. Neuspeuteren in het openbaar is hier sociaal geaccepteerd, ze bekijken rustig wat ze al dan niet hebben opgegraven.
‘s Middags hebben we gevolleybald op het terrein van het ziekenhuis met de co’s en Alex (hij is een social worker die hier een jaar is met zijn vrouw, zij is gynaecoloog).

Dinsdag was onze eerste echte dag! Ik begon op de IC, die eigenlijk helemaal word gerund door student nurses. Er werd een man binnengebracht met een hele grote necrotische wond op zijn schouder, Marie Jose (dokter) was al langs geweest om hem na te kijken, maar had eigenlijk niet veel hoop meer voor hem. Toen hij er een paar uur was, begon die wond hevig te bloeden. De verpleegkundige reageerde hier niet echt adequaat op, ze legde er een paar watten op en begon vervolgens het bloed van de vloer te dweilen. Ik heb Frédérique (co) gevraagd of ze kon komen, maar die kon eigenlijk al niet veel meer doen dan deze man doodverklaren.
Toen ik na de lunch terug kwam op de IC, vroeg ik aan de student nurses wat ze ’s middags zoal deden. Hun antwoord was ‘measuring vital signs’, vervolgens hebben ze me een uur lang ondervraagd over Nederland en deden ze eigenlijk niks, terwijl de ‘echte’ nurse aan tafel lag te slapen… Na een uur ben ik maar weggegaan om Lucie te helpen op de premature ward.
’s Avonds zijn we met Alex naar Sengerema Town gegaan, we hebben daar een volleybal wedstrijd gespeeld. We hebben zelfs ons eigen Mzungu team opgericht, kei hard verloren, maar het was wel leuk!

Woensdag en donderdag weer op de IC geweest, waar ik eigenlijk vooral vitale waarden moet meten en infusen moet aanhangen. Van de nurses leer ik eigenlijk niks, maar van de artsen en co’s leer ik wel heel veel! We zijn allebei de avonden weer naar Town gegaan om te volleyballen, het was echt leuk!

Vandaag zijn we naar Mwanza geweest om ons CTA permit te regelen, CTA is een soort vergunning om studie gerelateerde activiteiten uit te mogen voeren in Tanzania. Mwanza is de op één na grootste stad van Tanzania, dus druk en warm!

Dit weekend blijven we in Sengerema, morgen gaan we kitenges (afrikaanse doeken) shoppen en zondag hebben we een feestje!

Ik zal jullie binnenkort weer op de hoogte stellen van mijn nieuwe Afrikaanse ervaringen!